Het Staatshistorisch Museum wordt tegenwoordig beschouwd als de grootste nationale museuminstelling in Moskou en heel Rusland. Het is gelegen in het centrum van de hoofdstad op het Rode Plein.
Geschiedenis van de schepping
Het idee om zo'n instelling te openen bestaat al lang onder de Russische intelligentsia. De expositie was in zeer korte tijd opgebouwd. Verzamelaars van historische relikwieën lieten zich inspireren door het succes van de tentoonstelling ter ere van de 200ste verjaardag van Peter I.
Veteranen van de Krimoorlog leverden hun bijdrage. In grote aantallen overhandigden ze memorabilia, die later het ministerie van Defensie van Sebastopol binnenkwamen. Er was een gebouw nodig om al deze exposities op te slaan en een toekomstige tentoonstelling te organiseren. Alles bleek zo goed mogelijk toen een petitie met een voorstel om een museum te creëren werd aangeboden aan de keizer, die dit idee goed vond.
De datum van de oprichting wordt beschouwd als 21 februari 1872, toen, in opdracht van keizer Alexander II, de bouw van een nieuw gebouw begon. De auteurs van de constructie waren de beroemde architect Vladimir Sherwood en ingenieur Alexander Semyonov. De Doema van de stad Moskou besloot het gebouw van de hoofdapotheek op te geven voor sloop en het vrijgekomen perceel toe te wijzen voor bouw. In de loop van zeven jaar veranderde Sherwood het project vier keer. Semenov was bezig met de interne inrichting van kamers en de bibliotheek. Het gebouw belichaamde met succes de stijl van de oude Russische architectuur in combinatie met rode baksteen. Het gebouw ging harmonieus op in het algehele ensemble van het Rode Plein.
In 1883 ontving het museum zijn eerste bezoekers. Wetenschappers hebben lange tijd gediscussieerd over de aard van de expositie. Sommigen waren van mening dat het uitsluitend uit historische voorwerpen zou moeten bestaan, terwijl anderen kunstwerken wilden tentoonstellen die verband houden met de geschiedenis. Nadat de instelling echter was overgedragen aan het onderhoud van de staatskas, werd het idee van autocratie het centrale thema. Het eerste dat de bezoekers begroette, was de stamboom, die bestond uit 68 portretten van de familieleden van de keizer. De expositie zou in 47 zalen worden gehouden, maar op het moment van opening waren er slechts 11 klaar, de rest werd op een later tijdstip geopend. Tientallen ramen met een uniek patroon en op maat gemaakte eiken en grenen deuren verschenen in de gangen. Mozaïeken, sculpturen met heraldische symbolen, kleine architecturale vormen werden gebruikt om elke kamer te versieren.
Het historisch museum maakte moeilijke tijden door in 1917, toen onwetende soldaten schreeuwden dat het nodig was om een fabriek in het gebouw uit te rusten, en "al deze mest moest worden weggegooid". Het was alleen dankzij de inspanningen van Loenatsjarski en Lenin dat de vernietiging van de expositie werd voorkomen. Helemaal aan het begin van de oorlog werd besloten een deel van de kostbaarheden naar de Kazachse stad Kostanay te evacueren. Het Staatshistorisch Museum was, ondanks regelmatige bombardementen en een scheur in de fundering van het gebouw, het enige in de hoofdstad dat zelfs tijdens de belegering van de stad bleef functioneren. In 1957 opende een expeditie op de tweede verdieping van het Staatshistorisch Museum, waarin de gebeurtenissen van voor de Oktoberrevolutie werden behandeld.
In de Sovjettijd werd het gebouw lange tijd niet gerenoveerd. Gedurende vier decennia raakte het in verval, de elektrische bedrading was verstoord en er ontstonden scheuren die de meeste scheidingswanden troffen. Bovendien leden de details van decoratie en beschildering op de muren. Met de komst van de herstructurering begon een globale renovatie van het gebouw, die pas in 2002 werd voltooid. In 1990 werd het gebouw van het Staatshistorisch Museum op het Rode Plein opgenomen in de UNESCO-lijst van cultureel erfgoed. Tot op heden wordt het werk van 40 zalen van de instelling ondersteund door een staf van 800 mensen.
1e verdieping expositie
Na het oversteken van de drempel van het museum, komen bezoekers terecht in de hoofdingang, versierd met muurschilderingen en leeuwen. Net als in voorgaande tijden worden de gasten begroet door afbeeldingen van prinsen en keizers. De prinsen van Kiev staan aan de oorsprong van de boom, het portret van Alexander III maakt de galerij compleet, want in zijn tijd opende het museum voor het eerst zijn deuren.
Aan de linkerkant van de hoofdingang bevinden zich de hallen van de 1e tot de 21e. De expositie volgt de chronologie, elke zaal is een apart tijdperk. Helemaal aan het begin vertelt het over de geschiedenis van de primitieve samenleving, in het midden van de hal staat een kano gemaakt van een eikenhouten stam en gevonden in de buurt van Voronezh. De belangrijkste attractie van de Bronstijdhal is de Kolikho-dolmen. Daarnaast worden een bronzen idool, gereedschappen en ornamenten gepresenteerd.
Een aparte ruimte is gewijd aan de kunst van de Russische staat tijdens de vroege middeleeuwen. Het museum vertelt over de invasie van de Mongoolse Tataren, de strijd met de Duitse ridders en de Time of Troubles. Het zegel van Alexander Nevsky en zijn helm zijn van bijzondere waarde. Het grootste deel van de expositie van de 16-17e eeuw is gewijd aan de Russische cultuur. Er zijn veel iconen, ingelijst in goud en zilver, ingelegd met edelstenen. De ereplaats wordt ingenomen door een wereldbol meegebracht door Peter Alekseevich uit West-Europa.
Zalen op de tweede verdieping
Het gebouw van het Rijkshistorisch Museum heeft twee verdiepingen. Het bovenste deel van de tentoonstelling vertelt over het leven van de staat vanaf de tijd van Peter I tot Alexander III. Naast de persoonlijke bezittingen van de koninklijke familie worden documenten en voorwerpen gepresenteerd die getuigen van de snelle ontwikkeling van de economie, politiek en cultuur van Rusland in de 18-19 eeuw. Een aparte kamer is gewijd aan het bewind van keizerin Catharina II. Het ontwerp van de tweede verdieping is ingetogener, maar daarom niet minder interessant voor bezoekers.
In de kluizen
Het museumfonds wordt voornamelijk aangevuld met giften uit particuliere collecties. Elk jaar komen er duizenden items van expedities. Het Rijkshistorisch Museumfonds omvat tegenwoordig bijna 5 miljoen onderwerpen en 14 miljoen documentaires. Slechts 0,5% daarvan is te zien voor bezoekers. Het grootste deel bevindt zich in speciale opslagfaciliteiten, waar de luchtvochtigheid 55% is en de temperatuur 18 graden is. De collecties van het museum zijn verdeeld en overgedragen aan de jurisdictie van de afdelingen: archeologie, edele metalen, Russische schilderkunst, numismatiek, wapens, boeken, cartografie en andere.
Tentoonstellingen
Het Historisch Museum organiseert regelmatig tentoonstellingen, hiervoor worden de literaire zalen van het Rijkshistorisch Museum gebruikt. De moderne expositie presenteert een tentoonstelling van goudproducten uit verschillende tijden en nationaliteiten. Hal "A" vertelt over het metaal van de goden - gouden voorwerpen in de kerkcultuur. Hal B toont goudklompjes en weerspiegelt het proces van het gebruik van edele metalen bij de vervaardiging van onderscheidingen. En tot slot Hal "B" - een verzameling unieke gouden exposities verzameld over de hele wereld. De literaire zalen zijn direct toegankelijk vanuit de Grote Zaal. Naast de vaste tentoonstelling zijn er tijdelijke tentoonstellingen op de bovenste verdieping.
De tak van het historisch museum is het Lenin Museum, waarvan de fondsen deel uitmaken van het Staatshistorisch Museum. Het rode bakstenen gebouw wordt beschouwd als een uniek monument van de Russische cultuur. Ooit was hier de Doema van Moskou gevestigd. De expositie, volledig gewijd aan het leven en werk van de leider van het wereldproletariaat, werd gesloten, het Lenin Museum werd vrijwel geliquideerd en in plaats daarvan was er een tentoonstelling die vertelde over de gebeurtenissen van 1812.
Hoe komt u bij het Staatshistorisch Museum
Het officiële adres van het museum is het Rode Plein, gebouw 1. Met het openbaar vervoer is de gemakkelijkste manier om het Staatshistorisch Museum te bereiken de metro, het is het meest toegankelijke en snelste vervoermiddel. Het is het handigst om te lopen vanaf de stations Okhotny Ryad, Teatralnaya of Ploschad Revolyutsii, de reistijd duurt niet meer dan 3 minuten - het museum is vlakbij. De ingang bevindt zich aan de kant van de Verrijzenispoort en de Nul Kilometer. Als je in het hart van de Russische hoofdstad bent en al een bezoek hebt gebracht aan de kathedraal van St. Basil the Blessed, het Museum van de Patriottische Oorlog van 1812 en het Palace of the Romanovs, dan moet je zeker een bezoek brengen aan het State Historical Museum.
Planning
De openingstijden van het Historisch Museum zijn erg handig. In de zomer (van 1 juni tot 31 augustus) staan de deuren zeven dagen per week open voor bezoekers van 10 tot 21 uur, zeven dagen per week. In 2019 is volgens de planning slechts één zomerdag een vrije dag voor het museum - 7 augustus. In de winter is het Rijkshistorisch Museum elke dag geopend, behalve op dinsdag zijn de openingstijden iets korter - van 10 tot 18 uur, van 10 tot 21 uur op vrijdag en zaterdag. Het is vermeldenswaard dat de kassa een uur voor het einde van de tentoonstelling sluit. De expositie kan zelfstandig of als onderdeel van een excursie worden bekeken. De audiogids kost 400 roebel.
Prijzen van de tickets
De ticketprijs voor volwassen Russen is 400 roebel. Voor buitenlanders is het verhoogd tot 500 roebel. Kinderen van 16 tot 18 jaar en studenten kopen een kaartje tegen een gereduceerde prijs - 150 roebel. De toegang is gratis voor kinderen onder de 16 jaar. Gepensioneerden hebben ook voordelen, voor hen is de ticketprijs 150 roebel.
Er is een gunstig aanbod voor Russische gezinnen met twee kinderen, zo'n bedrijf kan in totaal 600 roebel krijgen. Om de exposities die u leuk vindt vast te leggen en de indrukken van een bezoek aan het Staatshistorisch Museum in Moskou lang in uw geheugen achter te laten, kunt u gratis video-opnamen maken en foto's maken.
