Er is een eenvoudige en goedkope manier waarmee je in één oogopslag naar de sterfelijke aarde kunt kijken - door je ogen te sluiten en je een blauwe bal voor te stellen die bevroren is in de eindeloze kosmische leegte. Een ander ding is dat de indrukken hiervan na de eerste twee of drie keer dof zijn, en intuïtie suggereert dat je veel meer indrukken kunt krijgen van de contemplatie van de planeet. Daarom hebben we voor iedereen die planeet Aarde wil zien nog een paar interessante manieren voorbereid.
instructies:
Stap 1
De eerste is om door de ogen van een webcam naar de wereld te kijken. De aanwezigheid van diensten zoals earthcam.com of geocam.com maakt afstand nog minder een obstakel. Met een computer met internettoegang bij de hand kunt u in de dierentuin van Düsseldorf vrijuit het Vrijheidsbeeld, de Eiffeltoren, Abbey Road of zelfs enkele pinguïns observeren. Echter niet zo vrij, omdat de beeldkwaliteit vaak te wensen overlaat en er misschien helemaal geen geluid is. Om nog maar te zwijgen van het feit dat niet elke webcam kan worden bediend. Maar klagen is zonde, daarom is het een budgetoptie.
Stap 2
De tweede is een ander soort reizen, en je indrukken zullen afhangen van de hoek van waaruit je de planeet wilt zien. Wordt het een reis naar Tsjernobyl? Of misschien een lifter in de Europese Unie? Sekstoer? Wandelen naar de top van Elbrus? Er zijn veel opties, dus denk goed na voordat je door inertie naar het gebruikelijke Egypte of Turkije gaat. En vergeet niet dat reizen een veel duurdere onderneming is dan luie webcambeelden van de bezienswaardigheden van de wereld.
Stap 3
De derde is de meest niet-triviale. Stel je voor dat je toch je ogen sloot, je ogen opendeed en die hele blauwe bal zag tussen de eindeloze kosmische leegte. Alleen is dit allemaal geen verzinsel van je verbeelding, maar het meest dat geen van beide de realiteit is. Hoe is dit mogelijk? Vraag het maar aan Dennis Tito, Richard Garriott, Charles Simonyi en de andere gelukkigen die het geluk hebben ruimtetoerist te zijn. Deze methode is echter niet alleen de meest niet-triviale, maar ook de duurste. Dennis Tito moest bijvoorbeeld $ 20 miljoen vrijmaken voor een reis naar de ruimte. Daarom zou iedereen die besloot een al lang bestaande jongensdroom (of nogal een meisjesdroom) te vervullen, op zijn zachtst gezegd, hun portemonnee strakker moeten trekken. Iets zegt de auteur van deze regels echter dat het de moeite waard is.
