Een van de beroemde vestingmonumenten van Kertsj is het Turkse fort Yeni-Kale. De naam is vertaald uit het Turks als "nieuwe vesting".
instructies:
Stap 1
In 1701 begonnen de Turken aan de westkust van de Straat van Kertsj een nieuw fort te bouwen om het voor Russische schepen moeilijk te maken om de Zwarte Zee binnen te komen. Een nieuw fort verscheen aan de ongenaakbare kust, recht tegenover de Chushka-spit. Het was een onhandige plek voor passerende schepen: het was onmogelijk om een manoeuvre uit te voeren, waardoor het schip als het ware "blootgesteld" was aan kustartillerievuur.
De bouw stond onder toezicht van de Italiaan Goloppo, die zich bekeerde tot de islam. Verschillende Franse ingenieurs namen ook deel aan de constructie. In 1703 was het belangrijkste werk voltooid. Het fort werd gebouwd in een vorm die dicht bij een onregelmatig trapezium lag. Het fort was omgeven door hoge kantelen langs de omtrek. Aan de landzijde, voor de vestingmuren, werd een diepe sloot gegraven, en aan de zijde van de zeekust werd een platform geplaveid op palen waarlangs de weg passeerde. In totaal leidden drie wegen naar het fort: één - van Kerch, langs de zee; de tweede - vanuit het noordoosten, vanaf de ligplaatsen van de Yeni-Kalsky-baai en de oversteek vanuit Taman; de derde - van de kant van Dzhankoy. Een andere ingang leidde vanaf de zee. De poorten werden versterkt met torens en platforms voor troepen.
Stap 2
Het fort besloeg een groot gebied en had krachtige muren. Het was een imposant bouwwerk, gebouwd in drie lagen, vanaf het land bedekt door een aarden wal en een greppel. Ondanks een dergelijke bescherming veroverden Russische troepen tijdens de Russisch-Turkse oorlog in 1771 het fort en in 1774 werden Kerch en Yeni-Kale, volgens het Kuchuk-Kainardzhiyskiy-verdrag, overgebracht naar Rusland. Waarna het fort zijn militaire betekenis verloor. Sinds 1776 werden er beurzen georganiseerd in de buurt van de muren van Yeni-Kale, waar kooplieden uit de Krim, Rusland en de Kaukasus naartoe stroomden.
In 1783 ondertekende Catharina II het "Decreet over de toetreding van de Krim-Khanaat tot het Russische rijk". Kerch en Yeni-Kale kwamen terecht in de diepten van Rusland. Tegelijkertijd begint op Kaap Ak-Burun, die de Straat van Kerch vanuit het zuiden afsluit, de bouw van de schansen Alexander en Pavlovsky, versterkt door een klein fort van Pavlovsk. Yeni-Kalskaya-artillerie verdwijnt naar de achtergrond. Na de vorming van de Tauride-regio krijgt een nederzetting genaamd Kerch-Yeni-Kale de status van een stad. Al snel verhuisde het stadscentrum uiteindelijk naar Kerch, en Yeni-Kale raakte in verval. In 1825 werd het fort Yeni-Kale afgeschaft en werd er een militair hospitaal op zijn grondgebied gevestigd, en de stad veranderde geleidelijk in een klein dorp. In 1855 nam het fort voor de laatste keer deel aan de oorlogen - de batterij vocht een korte strijd met de Anglo-Franse landing in Kerch. Maar de strijdkrachten waren ongelijk en de Russen moesten zich terugtrekken.
Stap 3
Tegenwoordig is Yeni-Kale een van de bezienswaardigheden van de Krim. Het fort kreeg de status van een door de staat beschermd architectonisch monument. Ondanks het feit dat er in de tweede helft van de 20e eeuw een aantal restauratiewerken werden uitgevoerd in Yeni-Kala, ligt bijna het hele fort in puin. Het meest bewaard gebleven zijn de poorten, fragmenten van de vestingmuren en een semi-bastion aan de kust. Direct door het grondgebied van het fort loopt een enkelsporige spoorlijn die Kertsj verbindt met de veerboot van Kertsj. Trillingen gegenereerd door de beweging van treinen creëren de dreiging van geleidelijke vernietiging. Een uitzicht op de haven van de Krim opent vanaf het grondgebied van het fort.
