De Koerilen-eilanden zijn een van de meest ontoegankelijke, interessante en exotische plaatsen in Rusland. Een keten van vulkanen, waarvan de toppen boven de oceaan uitsteken, en de voet op een diepte van enkele kilometers, scheidt de Zee van Okhotsk van de Stille Oceaan. Er zijn in totaal 56 eilanden, waarvan er slechts 4 bewoond zijn. De eilanden vormen twee bogen - de Grote en Kleine Koerilenrug.
Koerilen-eilanden: historische achtergrond en klimaat
Vóór de komst van de Russen werden de Koerilen bewoond door de Ainu, die namen gaven aan vele eilanden, vulkanen en rivieren die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven.
De Koerilen werden in de 17e eeuw in Rusland bekend als gevolg van verschillende expedities vanuit Kamtsjatka. De afwikkeling van de eilanden was erg traag. Stormachtige zee, gebrek aan handige baaien, constante mist en aardbevingen - dit alles belemmerde de ontwikkeling van de eilanden enorm.
En vandaag de dag zijn de Koerilen praktisch niet bewoond in vergelijking met andere Russische gebieden. Alleen op Paramushir, Iturup, Kunashir en Shikotan wonen permanent mensen. Op de rest van de eilanden werken wetenschappelijke expedities van vulkanologen en biologen in het seizoen, worden grensposten gelokaliseerd of wordt er op zeewier gevist.
Het klimaat van de eilanden wordt bepaald door de invloed van de Zee van Okhotsk en de Stille Oceaan. Er is geen strenge vorst in de winter of hitte in de zomer. In de zomer zijn de eilanden bijna altijd gehuld in dichte mist, want water duurt langer om op te warmen dan lucht. Cyclonen en tyfoons met zware regenval komen veel voor. Bijna elk eiland heeft een vallei, goed beschermd tegen de zee door bergen of bossen, waar het merkbaar warmer is.
Iturup-eiland
Iturup is het grootste eiland van de Koerilen-eilanden. Het strekt zich uit over 200 kilometer lang en varieert van 7 tot 27 kilometer breed. Zoals alle Koerilen is Iturup van vulkanische oorsprong. Er zijn 20 vulkanen, waarvan er 9 actief zijn. Vulkanische en bergketens bezetten een aanzienlijk deel van het eiland. Er zijn veel watervallen, rivieren, meren, minerale bronnen op Iturup. Een van de meest bekende is de prachtige Ilya Muromets-waterval, meer dan 140 meter hoog.
De natuur van het eiland is erg interessant. In de bossen groeien bomen van verschillende klimaatzones: spar en spar, lariks en eik, esdoorn en Kuril-bamboe. Er zijn ook veel unieke endemische planten, waaronder: eilandalsem en Koerilen-edelweiss, bergpioen en puntige taxus. Er zijn veel bruine beren op het eiland.
De hoofdstad van het eiland, de stad Koerilen, ligt aan de kant van Okhotsk, aan de oevers van de Koerilenbaai. De communicatie met Sakhalin wordt uitgevoerd door vliegtuigen en motorschepen. Maar het weer op Iturup is zo onvoorspelbaar en veranderlijk dat vluchten vaak erg lang worden vertraagd. Het is de bedoeling om de luchthaven van Iturup internationaal te maken om niet alleen vluchten uit Sakhalin te ontvangen, maar ook uit Magadan, Vladivostok, Khabarovsk, Japan en China.
Kunashir-eiland
De naam in de Ainu-taal betekent "Black Island". Kunashir is een eiland grenzend aan Iturup, het is bijna twee keer kleiner. Er zijn hier vier actieve vulkanen, waarvan de hoogste en meest bekende - Tyatya - boven het eiland uitsteekt.
De drie bergketens van het eiland zijn verbonden door drie dwarsbalken die vroeger zeestraten waren. Het eiland wordt begrensd door pittoreske zeeterrassen.
Er zijn veel rivieren en meren in Kunashir, warmwaterbronnen op de hellingen van vulkanen. In naaldbossen kun je Sakhalin-spar, Ayan-spar en Glen-spar zien. In loofbossen groeien druiven, Chinees citroengras, Kuril-bamboe, Japanse esdoorn. Op Kunashir groeit ook de oudste boom van het hele Verre Oosten. Dit is de duizendjarige taxussalie. De fauna van het eiland wordt vertegenwoordigd door bruine beer, sable, Europese nerts, wezel, aardeekhoorn. Er zijn hier veel vogels.
Het centrale dorp Kunashira - Yuzhno-Koerilsk - ligt aan de kust van de Zuid-Koerilstraat. Er zijn andere dorpen op het eiland met militaire eenheden en grensdetachementen. Er is een luchthaven.
Shikotan-eiland
Shikotan is het grootste eiland van de Kleine Koerilenrug en het enige met een permanente populatie. Er zijn geen actieve vulkanen op het eiland, maar er zijn verschillende uitgestorven. Bergen en vulkanen zijn niet hoog (meer dan 300 meter), maar door deze hoogte kun je ontsnappen aan de tsunami's die zich voordoen in dit aardbevingsgevoelige gebied. Een tsunami-station is actief op Shikotan en waarschuwt bewoners bij voorbaat voor een dreigende dreiging. Er zijn slechts twee dorpen op het eiland - Malokurilsk en Krabozavodskoe. Malokurilsk ligt aan de oever van een diepe baai, perfect beschermd tegen golven en wind. Hier is de haven van het eiland, evenals een visfabriek, die zelfs in de moeilijkste jaren van de perestrojka werkte, en tegenwoordig produceert het ingeblikte vis, die als een van de beste van het land wordt beschouwd.
De aard van Shikotan is merkbaar armer dan op Kunashir. De bergen en heuvels van het eiland zijn bedekt met gras en bossen, waar bamboe, wilde druiven, sparren, berken en lariks groeien. Een van de mooiste plekken is Cape End of the World. Hier zie je de Stille Oceaan in al zijn kracht.
Een reis naar de Koerilen-eilanden is een reis naar het einde van de wereld, naar het land van vulkanen, de ongerepte natuur en een rusteloze oceaan.